GELİŞMEKTE OLAN ÜLKELERDE “DALGALANMA KORKUSU” BASKISI ALTINDA DALGALANMADAN KORKUSUZ DALGALANMAYA GEÇİŞ

Özet

1990’lar ve 2000’ler de yaşanan krizler sonrasında ana görüş esnek döviz kurlarının serbest sermaye hareketliliği altında yaşanan yurtiçi ve yurtdışı şokları emme konusunda başarılı olduğu ve enflasyon hedeflemesi stratejisinin de gelişmekte olan ülkelerde merkez bankasına Taylor kuralında olduğu gibi bağımsız para politikası izleme imkanı sağladığıdır. Yaşanan bu krizlerden sağlanan bir başka çıkarım ise katı ve / veya kısmen daha katı olarak adlandırılan ara rejimlerin finansal krizlere açık olduğudur. Fakat bu geleneksel diyebileceğimiz görüş dünya ekonomisinde artan finansal entegrasyon ile birlikte yoğun eleştiri altındadır. Geleneksel yaklaşıma yapılan eleştiriler üç başlık altında toplanmaktır. Bu eleştirilerden ilki, dünya ekonomisinde daha esnek kur rejimlerine doğru bir kayış söz konusu değildir. Tam tersine krizlerin ana nedeni olarak görülen ara rejimlere doğru bir kayış söz konusudur. İkincisi ise açık ekonominin paradigması olarak kabul edilen imkansız üçleme hipotezinin gelişmekte olan ülkelerde bir ikileme neden olduğudur. Üçüncü eleştiri ise döviz kuruna yapılan müdahalelerin etkinliği üzerinedir. Bu eleştirilerden çıkan sonuç gelişmekte olan ülkelerin korkusuz bir biçimde dalgalanabilmesi dalgalı kur rejimine yatırım yapmalarının gerektiğidir.