REEL SEKTÖRÜN FİNANSMAN SORUNLARINA ÇÖZÜM ARAYIŞLARI: GELENEKSEL OLMAYAN MAKROEKONOMİK POLİTİKA ARAÇLARI ÇERÇEVESİNDE BİR DEĞERLENDİRME

Özet

2007-2009 Küresel Finans Krizinin ardından makroekonomi politikalarının etkinliği dünya genelinde yeniden değerlendirilmiş ve yeni politika araçlarına yönelik arayışlar güçlenmiştir. 2020 yılında pandeminin yol açtığı derin ekonomik gerilemeye ülkelerin öncelikli politika yanıtı, genişletici politikalar uygulayarak, ekonomide oluşması muhtemel uzun vadeli hasarı sınırlandırmak amacıyla hane halklarına ve firmalara çeşitli destekler sağlamak olmuştur. Bu süreçte özellikle gelişmiş ülkelerde para politikasının alt sınır faiz koşullarında kısıtlı etkinliğe sahip olması nedeniyle, maliye politikaları geleneksel olmayan para politikası araçlarıyla, makro ihtiyati tedbirlerle ve geleneksel olmayan maliye politikası araçlarıyla desteklenmiştir. Uygulanma biçimine ve amacına göre tamamlayıcı ya da alternatif olabilen bu araçlar, ülkelerin kendilerine özgü koşullarına uyarlanabilmekte ve politika tasarımında artan bir esneklik sağlamaktadır. Bu çalışmada Türkiye’de reel sektörün mevcut durumu stilize olgularla incelenmiştir. Reel sektör firmalarının yüksek borçluluk oranları, karşı karşıya bulundukları finansman ve yeniden finansman maliyetlerinin yüksekliği, yatırım iklimindeki gerileme ve makroekonomik öngörülebilirliğin azalması gibi faktörler potansiyel hasılayı baskılamaktadır. Ekonomide verimlilik oranının yükseltilmesi ve potansiyel büyüme hızının arttırılması, reel sektörde üretken yatırımların çeşitli araçlarla teşvik edilmesi ve stratejik/kilit sektörlerin desteklenmesiyle mümkün olabilecektir. Bu çerçevede geleneksel olmayan makroekonomi politikası araçlarının, Türkiye’de reel sektörün finansman problemlerinin hafifletilmesinde ve üretken yatırımların teşvik edilmesinde etkili olabileceği değerlendirilmektedir.