DEZAVANTAJLI KADINLARIN İSTİHDAMA KAZANDIRILMASINDA SOSYOKÜLTÜREL VE EKONOMİK FAKTÖRLERİN ROLÜ

Özet

Bu çalışma, dezavantajlılık kavramını ve kadına yönelik ayrımcılığın Türkiye'deki istihdam politikalarında nasıl yer bulduğunu detaylı bir şekilde incelemeyi amaçlamaktadır. Dezavantajlı kadınların istihdama kazandırılmasında sosyokültürel ve ekonomik faktörlerin rolü de çalışmanın ana odak noktalarından biridir. Dezavantajlılık, bireylerin veya grupların sosyal ve ekonomik avantajlardan mahrumiyetini ifade eder ve bu bağlamda kadınlar, engelliler, çocuklar, yaşlılar gibi çeşitli dezavantajlı gruplar arasında yer almaktadır. Türkiye'deki kadınların iş gücüne katılımı, sosyoekonomik faktörler ve toplumsal cinsiyet rolleri gibi çeşitli engellerle sınırlıdır. Kadınların çalışma hayatına dahil olmasında, iş gücü piyasasında cinsiyet temelli ayrımcılık, cam tavan sendromu ve çalışma koşullarının cinsiyete uygun düzenlenmemesi gibi zorluklar bulunmaktadır. Bunun yanı sıra, kadınların eğitim seviyesinin düşüklüğü ve toplumsal cinsiyet eşitliği algısındaki eksiklikler, istihdamdaki eşitsizliği daha da pekiştirmektedir. Ekonomik bağlamda, dezavantajlı kadınların iş bulmalarını zorlaştıran faktörler arasında yüksek işsizlik oranları, ücret farklılıkları ve ekonomik kriz dönemleri yer almaktadır. Yoksulluk, eğitimdeki fırsat eşitsizliği ve sağlık hizmetlerine erişimdeki zorluklar da kadınların iş gücü piyasasında dezavantajlı konumda olmalarına katkıda bulunmaktadır. Sosyo-kültürel açıdan, kadınların iş gücüne katılımını artırmak için geleneksel toplumsal cinsiyet rolleri ve önyargılar üzerinde çalışmak, toplumsal cinsiyet eşitliğini teşvik etmek ve kadınların eğitim ve kariyer fırsatlarına erişimlerini kolaylaştırmak gerekmektedir. Çalışma sonucunda, dezavantajlı kadınların iş gücü piyasasına entegrasyonunu sağlamak, sosyokültürel ve ekonomik faktörlerin birleşimiyle mümkün olabileceği kanısına varılmıştır. Eğitim ve mesleki eğitim programları, esnek çalışma saatleri, çocuk bakım hizmetlerinin iyileştirilmesi ve kadın girişimciliğinin teşvik edilmesi gibi politikaların hayata geçirilmesi, kadınların iş hayatında daha aktif ve eşit bir rol almasına olanak sağlayacak diğer faktörler olarak öne çıkmaktadır.