EĞİTİMDE KAVRAMSAL DEĞİŞİMLER: HERMENEUTİK BİR YAKLAŞIMLA OKUL VE PANDEMİDE OKUL

Özet

Bu araştırma, öğrencilerin ve öğretmenlerin ""okul"" ve ""pandemide okul"" algılarını mecazi imgelerle incelemeyi amaçlamaktadır. Betimsel bir tasarıma sahip çalışma, hermeneutik fenomenolojik desen çerçevesinde yürütülmüş, 2022-2023 eğitim-öğretim yılında devlet ortaokullarında görev yapan 202 öğretmen ve 244 öğrenciden veri toplanmıştır. Yarı yapılandırılmış açık uçlu çevrim içi form aracılığıyla elde edilen veriler içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiş; kod, kategori ve temalar oluşturulmuştur. Bulgular, öğretmenlerin ""okul""u güvenli bir aile ortamı, bireyi hayata hazırlayan bir süreç olarak gördüğünü; öğrencilerin ise okulu bilgiyi erişilebilir kılan, hayatı yansıtan ve güven veren bir ortam olarak tanımladığını göstermektedir. Pandemi döneminde ise öğretmenler okulu boş, belirsiz bir yapı olarak tanımlarken; öğrenciler, fiziksel varlığı olmayan ve teknolojiyle sınırlı bir yer olarak algılamıştır. Sonuçlar, pandeminin okula ilişkin algılar üzerinde derin bir etkisi olduğunu ve okulların yalnızca akademik bir yapı değil, aynı zamanda sosyal bir yaşam alanı olarak kritik bir işlev gördüğünü göstermektedir. Bu bağlamda, kriz dönemlerinde yüz yüze eğitimin ve sosyal etkileşim ortamlarının bireylerin stres yönetimi ve toplumsal dayanıklılığı artırmada kritik bir rol oynadığı vurgulanmaktadır.