SİYASAL İNOVASYON VE TÜRKİYE

Özet

Siyasal inovasyon, (siyasi inovasyon, politik inovasyon ya da siyasal yenilikçilik) olarak tanımlanabilecek kavram, political innovationadı ile uluslararası literatürde kendine farklı anlamlar bulmuş ve yaklaşık son yirmi yıldır kullanılagelmiştir. Ne var ki Türkiye literatüründe siyasal inovasyonu kavramsallaştırma ve Türkiye’de bu kavramın yansımaları konusunda ciddi bir boşluk bulunmaktadır. Bu çalışma, inovasyon ve sosyal inovasyon kavramlarına kısaca değindikten sonra, bir yandan uluslararası literatürde yer alan siyasal inovasyon kavramına ilişkin farkındalık artırırken, bir yandan da farklı siyasal inovasyon perspektiflerini Türkiye siyasetinden örneklerle değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Uluslararası literatürde temel olarak üç siyasal inovasyon perspektifinin hakim olduğu görülmektedir ki bunlar sırası ile (1) siyasi kurumların yenileşmesi olarak siyasal inovasyon, (2) siyaset yapma yöntemlerinin ve süreçlerin yenileşmesi olarak siyasal inovasyon ve (3) siyasal programların ve politikaların yenileşmesi olarak siyasal inovasyondur. Çalışma, siyasal inovasyonun üç temel çağrışımı baz alınarak yapılacak olan kavramsal analiz üzerinden şekillenecektir.  Türkiye siyaseti örneği, siyasal inovasyona kavramsal açıdan yabancı gibi görünse de aslında fiili olarak siyasal inovasyonun canlı ve süreğen olduğu bir durumu teşkil etmektedir.