COVID-19 DÖNEMİNDE HEMŞİRELERDE MESLEKİ TÜKENMİŞLİĞİN İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ: İŞ DOYUMU VE ÖRGÜTSEL BAĞLILIĞIN ARACI ROLÜ

Özet

Bu araştırmada yüksek düzeyde riske maruz kalan hemşirelerin mesleki tükenmişlik düzeylerinin işten ayrılmaya etkisinde iş doyumları ve örgütsel bağlılıklarının aracı rolü incelenmektedir. Araştırma İstanbul’daki bir eğitim ve araştırma hastanesinde 21.12.2021-31.12.2021 tarihlerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile 392 hemşireden veri toplanmıştır. Araştırmanın modelinin testinde, SPSS Process 2.16 makrosu kullanılarak, verilerin istatistiksel analizinde, faktör analizi, tanımlayıcı istatistikler ve Pearson korelasyon analizi kullanılmış ve aracılık analizi yapılmıştır. Verilerin analizi sonucunda hemşirelerin tükenmişlik düzeylerinin işten ayrılma niyeti üzerinde negatif yönde anlamlı etkisi olduğu saptanmıştır. Ayrıca, iş doyumu ve örgütsel bağlılığın da bu ilişkide aracı rolüne sahip olduğu tespit edilmiştir. Diğer yandan iş doyumu ve örgütsel bağlılığın işten ayrılma niyetini azalttığı sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre Covid-19 döneminde hemşirelerin işten ayrılma niyetlerinin çok yüksek olmamakla birlikte iş doyumu ve iş tatmininden etkilendiği görülmüştür. Bulgulara göre hemşirelerin tükenmişlik düzeylerinin tek başına işten ayrılma niyetlerini oluşturmadığı, bu araştırmada incelenmeyen örgütsel ve mesleki diğer faktörlerin işten ayrılma niyeti üzerinde etkileri olabileceğini göstermektedir. Gelecekte yapılacak araştırmalarda sadece hemşirelerin değil, diğer sağlık çalışanlarının da pandemi sonrası ihtiyaçlarının tespit edilmesi önerilmiştir.