TÜRKİYE’DE KADIN KOOPERATİFÇİLİĞİ

Özet

Kadın ve erkeklerin toplumsal cinsiyet rolleri, aile ve sosyal yaşamdaki toplumsal norm ve değerler ile sahip oldukları haklar ve kaynaklara erişim konusundaki farklılaşmalar, yoksulluk sorununun irdelenmesinde kadın yoksulluğunun önemli bir parametresi olarak kabul edilmektedir. Pek çok çalışmada da kadınların yoksulluğa daha fazla maruz kaldıkları ve sayısal anlamda kadın yoksulluğunun giderek artmakta olduğu belirtilmektedir. Kooperatifler toplumların refah düzeylerinin yükseltilmesinde, sürdürülebilir kalkınmanın ve gelişmenin sağlanmasında önemli sorumluluklar yüklenmektedir. Kooperatifler; özellikle kadın yoksulluğunun azaltmasında, kadınların güçlendirilmesinde, etkinliklerinin arttırılmasında ve toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin ortadan kaldırılmasında etkili araçlarından biri olarak kabul edilmektedir. Geniş anlamda ekonomik işbirliği şekli olan kooperatifler, ortak amaçlara ulaşmak isteyen bireylerce oluşturulan bir örgütlenme modelidir. Aynı zamanda, bir ülkedeki sosyal, siyasal ve kültürel değerlerin gelişmesine katkıda bulunan kooperatifler; demokratik hakların kazanımı yanında, bilinçli ve örgütlü bir toplumun oluşumunda da önemli bir fonksiyona sahiptir. Bu nedenle, kadın kooperatiflerinin, kadın bakış açısına sahip ve kadınların ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik çok amaçlı girişimler olarak kurulması gereklidir. Dolayısıyla kadın kooperatifleri, kadınların ekonomik, sosyal ve kültürel ihtiyaçları ile ekonomik faaliyetlerini geliştirmek suretiyle ortaklarının sağlıklı ve gelişmiş bir çevrede yaşamalarını olanak sağlamalıdır. Kadınların ilerlemesi ve güçlendirilmesi önündeki engellerin ortadan kaldırılmasında, kadın kooperatifçiliği ulusal ve uluslararası öncelikler arasında yer almalıdır. Bu çalışmada, kadın yoksulluğu kavramı ve kadın kooperatifçiliği ilişkisi ile sürdürülebilir gelişim açısından Türkiye’de kadın kooperatifleri değerlendirilmiştir.