Attributions of Generation Z University Students Regarding Poverty: The Case of The Department of Labor Economics And Industrial Relations
DOI:
https://doi.org/10.63556/tisej.2025.1485Keywords:
Poverty, Generation Z, Causes of Poverty, Structural Poverty, University StudentsAbstract
Poverty is a multidimensional social issue that has affected humanity throughout history and remains a critical concern today. Understanding the causes of poverty and developing appropriate strategies are top priorities for developed and developing countries. In this context, analyzing how Generation Z—soon to take active roles in the labor market and society—perceives the causes of poverty offers a fresh and timely perspective. However, literature addressing Generation Z's perceptions of poverty is notably limited.
This study examines the causal attributions of Generation Z undergraduate students regarding poverty and explores the relationship between these attributions and various demographic characteristics. Using a relational screening model, data were collected from 187 students via the Causal Attributions of Poverty Scale (CAPS) and a demographic questionnaire. Findings reveal that students predominantly attribute poverty to structural causes (mean = 4.46), while individual and fatalistic/familial explanations receive lower importance. Statistically significant differences were found between structural attributions and gender as well as household size: female students and those from smaller households emphasized structural factors more than their counterparts. On the other hand, no significant associations were found between causal attributions and variables such as class level, academic achievement, or household income.
These findings underline the importance of focusing on structural inequalities when developing poverty-related social policies, especially through the lens of younger generations.
References
Akçe, İ., & Buz, S. (2024). Sosyal Hizmet Öğrencilerinin Yoksulluğa İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 35(1), 41-63. https://doi.org/10.33417/tsh.1343616.
Aydoğanoğlu, E. (2010). İşçi Sınıfı Tarihi (Kısa Bir Özet). İstanbul: Tarem.
B. Baykal, S. Köse, A. Ö. Özmen, E. E. Ayhan. (2021). Yoksulluk ve Servete İlişkin Nedensel Atıfların Demografik Değişkenler Bağlamında İncelenmesi. Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi C. 19, S. 1, ss. 198-214, Doi: Http://Dx.Doi.Org/10.11611/Yead.826642
Bilen, M., Şan, M. K., & Aydın, M. K. (2005). Yoksulluk sorunu üzerine. Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, (1), 1-26.
Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Özkahvecı̇, Ö. Ve Demı̇rel, F. (2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin türkçe formunun geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4 (2), 207-239.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (16. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Çekici, O. ve Bayrakçı, B. (2024). Yoksullukla Baş Etmede Sürdürülebilir Tarım Politikaları,
Necmettin Erbakan Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 6(1), 87-100.
Daşlı, Y., Demir Yurtseven, E. (2020). Yoksulluğa İlişkin Nedensel Atıfların Yoksullara Yardım Politikalarına İlişkin Tutumlar Üzerindeki Etkisi. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. S.2, 87-100.
Didinmez, İ. (2021). Yoksulluk ile Mücadelede Vergi Politikalarının Rolü. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(2), 292-312.
Eseler, B., Sevinçli, B. G., & Nalbant, F. (2021). Sosyal Bir Sorun Olarak Kentsel Yoksulluk ve Sosyal Dışlanma Üzerine Bir Değerlendirme. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 8(3), 836-853.
Feagin, J. (1972). Poverty: We still believe that god helps them who help themselves,
Psychology Today, 6: 101-129.
Gölçek, A. G.; Organ, İ. (2023). Yoksulluk Paradigmalarının Evrimi: Tarihsel ve Kavramsal Bir İnceleme. Politik Ekonomik Kuram, Özel Sayı, 69-93. https://doi.org/10.30586/1318672.
Gül Ekşi, G. (2024). COVID-19 Pandemi Korkusunun İş Tatmini Üzerindeki Etkisinde Algılanan Kriz Yönetiminin Aracılık Rolü. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 27 (1), 91-105.
Gümüş, B. & Acar, M. (2023). Türleri, Nedenleri ve Boyutlarıyla Türkiye’de ve Dünyada Yoksulluk Sorunu,Necmettin Erbakan Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 5(Özel Sayı), 92-105.
Gündoğan, N. (2008). Türkiye’de yoksulluk ve yoksullukla mücadele. Ankara Sanayi Odası, s.49.
Harvey, P.; Martinko, M.J. (2009). Attribution theory and motivation. In Borkowski, N. (ed.): Organizational behavior, theory and design in health care; pp143–158. Jones and Bartlett, Boston, USA.
Heather E.BullockPhD, Wendy R.WilliamsMS & Wendy M.LimbertMA (2003) Predicting Support for Welfare Policies: The Impact of Attributions and Beliefs About Inequality, Journal of Poverty, 7:3, 35-56, DOI: 10.1300/J134v07n03_03
Kalaycı, Ş. (2010). Spss uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. 5. Baskı. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Karaman, M. (2023). Keşfedı̇cı̇ ve Doğrulayıcı Faktör Analı̇zı̇: Kavramsal Bı̇r Çalışma. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 9 (1), ss. 47-63.
Karagöz, Y. (2010). Nonparametrik Tekniklerin Güç Ve Etkinlikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(33), 18-40.
Kılcan, B., Çetin, T., Ablak, S., & Gürgür, M. (2019). Beşeri coğrafya dersine yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Cumhuriyet International Journal of Education, 8(4), 913-927.
Koca, M. (2020). Yoksulluğa İlişkin Nedensel Atıflar: Ordu Örneği. İnsan ve Toplum Dergisi. 353-382.
Lipton, M. (1997). Defining and Measuring Poverty: Conceptual Issues. New York: UNDP Human Development Paper.
Mayers, A. (2013). Introduction to statistics and SPSS in psychology. Harlow: Pearson Education Limited.
Morçöl, G. (1997). Lay explanations for poverty in Turkey and their determinants. The Journal of Social Psychology, 137(6), 728–738. https://doi.org/10.1080/00224549709595494
Mustafa, Y., & Akçay, S. (2022). Giresun’da Yaşayan Yerel Halkın Ekoturizme Yönelik Algılarının Belirlenmesi. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 178-189. https://doi.org/10.29029/busbed.11226.
Nasser, R., Singhal, S., & Abouchedid, K. (2005). Causal attributions for poverty among Indian youth. Current Research in Social Psychology, 11(1), 1–13.
Palavan, Ö., & Açar, D. (2015). Aday sınıf öğretmenlerinin akademik öz-yeterliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 14-27.
Polanyi, K. (2010). Büyük Dönüşüm: Çağımızın Siyasal ve Ekonomik Kökenleri (A. Buğra (Trans.)). İletişim Yayınları.
Özdamar, K. (2001). Spss ile biyoistatistik, 4. Basım. Kaan Kitabevi.
Öztürk, M. ve Çetin, B. I. (2009). Dünya’da ve Türkiye’de yoksulluk ve kadınlar, Journal of Yasar University, 3 (11).
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Polat, S., Erdoğan, M., Bal, H. (2020). Yoksulluk Nedenlerine İlişkin Yapılan Atıfların Sosyolojik Analizi. Social Science Development Journal. C.5, S.10, ss. 30-42.
Samuel, Y., Ernest, K. (2012). Attributions for Poverty: A Survey of Student’s Perception. International Review of Management and Marketing Vol. 2, No. 2, 2012, pp.83-9.
Savcı Köroğlu, İ. (2022). Yeni Yoksulluk Türleri ve Sosyal Dışlanma. 19 Mayıs Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 100-116.
Seçer, B. (2012). İş sağlığı ve güvenliğinde psikolojik bir yaklaşım: Atıf kuramı. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 14(4), 29-46.
Solak, N. ve Göregenli, M. (2009). Yoksulluğa İlişkin Nedensel Atıflar Ölçeği’nin Geliştirilmesi ve Psikometrik özelliklerinin değerlendirilmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 12(24), 72-89.
Solak, N. (2008). Yoksulluğa ve Yoksullara İlişkin Değerlendirmelerin Sistemin Meşrulaştırılması Kuramından Hareketle İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Stephen W. Stoeffler, Stephen E. Kauffman & Rigaud Joseph (2021): Causal attributions of poverty among social work faculty: a regression analysis, Social Work Education, DOI: 10.1080/02615479.2021.1998428. 1-17.
Sumner, A. (2007). Meaning versus Measurement: Why do 'Economic' Indicators of Poverty Still Predominate?. Development in Practice, 17(1), 4-13. ttps://doi.org/10.1080/09614520601092485.
Şenses, F. (2002). Küreselleşmenin Öteki Yüzü: Yoksulluk. İstanbul: İletişim Yayınları.
Şenses, F. (2009). Küreselleşmenin öteki yüzü: yoksulluk (5. Baskı), İstanbul: İletişim Yayınları.
Terol-Cantero, M. Carmen, Maite Martín-Aragón Gelabert, Borja Costa-López, Javier Manchón López, and Carolina Vázquez-Rodríguez. (2023). Causal Attribution for Poverty in Young People: Sociodemographic Characteristics, Religious and Political Beliefs. Social Sciences 12: 308. https://doi.org/10.3390/ socsci12050308.
Üzümcü, A., & Korkat, M. (2014). Türkiye’de gelir dagılımı adaletsizliği ve yoksullukla mücadelede sosyal yardımların gelişimi (2003-2012). Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(8), 135-166.
Yaşar, S., & Taşar, M. O. (2019). Kavramsal olarak yoksulluk ve Türkiye’de yoksullukla mücadele politikalarının etkileri. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19(38), 118-144.
Yerli, G. D., & Oktik, N. (2022). Türkiye’de Tarım Politikaları Ve Kırsal Yoksulluk. The Journal Of Social Sciences, 59(59), 268-282.
Yüksel Arabacı, R. (2019). Dünya Bankası'nın Yeni Uluslararası Yoksulluk Sınırları ve Küresel
Yoksulluğun Yeniden Değerlendirilmesi. Sosyal Güvenlik Dergisi, 9(1), 123-140.https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/744513.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Esra Nur KAZAR
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
