Z Kuşağı Üniversite Öğrencilerinin Yoksulluğa İlişkin Atıfları: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü Örneği

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.63556/tisej.2025.1485

Anahtar Kelimeler:

Yoksulluk- Z Kuşağı- Yoksulluğun Nedenleri- Yapısal Yoksulluk- Üniversite Öğrencileri

Özet

Yoksulluk, tarih boyunca insanlığı etkileyen ve çözümü büyük önem taşıyan çok boyutlu bir sosyal sorundur. Bu sorunun nedenlerini anlamak ve çözümüne yönelik stratejiler geliştirmek hem gelişmiş hem de gelişmekte olan ülkelerin öncelikli hedefleri arasındadır. Yoksulluğun sebeplerini doğru analiz etmek, etkili çözümler geliştirmek için kritik bir aşamadır. Günümüzde, iş hayatına yeni adım atan ve farklı paydaş gruplarında rol üstlenecek Z kuşağının yoksulluk algısını incelemek, bu sorunun kaynaklarını değerlendirmede güncel ve önemli bir bakış açısı sunabilir. Ancak, literatürde Z kuşağının yoksulluk algısına odaklanan çalışmaların sınırlı olması önemli bir eksikliktir.

Bu araştırmada, Z kuşağı lisans öğrencilerinin yoksulluğa ilişkin nedensel atıf düzeyleri ile demografik özellikler arasındaki ilişki incelenmiştir. İlişkisel tarama modeli kullanılarak 187 öğrenciden toplanan veriler, Yoksulluğa İlişkin Nedensel Atıflar Ölçeği (YİNA) ve demografik bilgi formu aracılığıyla analiz edilmiştir. Bulgular, öğrencilerin yoksulluğu ağırlıklı olarak yapısal nedenlere temellendirdiğini (ortalama = 4,46), bireysel ve kaderci/ailesel nedenlere ise daha düşük önem atfettiğini göstermektedir. Yapısal atıflar ile cinsiyet ve hane içi kişi sayısı arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Kadınlar, erkeklere kıyasla yapısal nedenlere daha fazla vurgu yaparken daha küçük hanelerde yaşayanların, kalabalık hanelerde yaşayanlara kıyasla yapısal nedenlere daha fazla önem verdikleri görülmüştür. Ancak, sınıf düzeyi, akademik başarı ve hane geliri gibi diğer demografik değişkenler ile anlamlı bir ilişki tespit edilmemiştir.

Kaynaklar

Akçe, İ., & Buz, S. (2024). Sosyal Hizmet Öğrencilerinin Yoksulluğa İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 35(1), 41-63. https://doi.org/10.33417/tsh.1343616.

Aydoğanoğlu, E. (2010). İşçi Sınıfı Tarihi (Kısa Bir Özet). İstanbul: Tarem.

B. Baykal, S. Köse, A. Ö. Özmen, E. E. Ayhan. (2021). Yoksulluk ve Servete İlişkin Nedensel Atıfların Demografik Değişkenler Bağlamında İncelenmesi. Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi C. 19, S. 1, ss. 198-214, Doi: Http://Dx.Doi.Org/10.11611/Yead.826642

Bilen, M., Şan, M. K., & Aydın, M. K. (2005). Yoksulluk sorunu üzerine. Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, (1), 1-26.

Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Özkahvecı̇, Ö. Ve Demı̇rel, F. (2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin türkçe formunun geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4 (2), 207-239.

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (16. baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Çekici, O. ve Bayrakçı, B. (2024). Yoksullukla Baş Etmede Sürdürülebilir Tarım Politikaları,

Necmettin Erbakan Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 6(1), 87-100.

Daşlı, Y., Demir Yurtseven, E. (2020). Yoksulluğa İlişkin Nedensel Atıfların Yoksullara Yardım Politikalarına İlişkin Tutumlar Üzerindeki Etkisi. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. S.2, 87-100.

Didinmez, İ. (2021). Yoksulluk ile Mücadelede Vergi Politikalarının Rolü. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(2), 292-312.

Eseler, B., Sevinçli, B. G., & Nalbant, F. (2021). Sosyal Bir Sorun Olarak Kentsel Yoksulluk ve Sosyal Dışlanma Üzerine Bir Değerlendirme. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 8(3), 836-853.

Feagin, J. (1972). Poverty: We still believe that god helps them who help themselves,

Psychology Today, 6: 101-129.

Gölçek, A. G.; Organ, İ. (2023). Yoksulluk Paradigmalarının Evrimi: Tarihsel ve Kavramsal Bir İnceleme. Politik Ekonomik Kuram, Özel Sayı, 69-93. https://doi.org/10.30586/1318672.

Gül Ekşi, G. (2024). COVID-19 Pandemi Korkusunun İş Tatmini Üzerindeki Etkisinde Algılanan Kriz Yönetiminin Aracılık Rolü. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 27 (1), 91-105.

Gümüş, B. & Acar, M. (2023). Türleri, Nedenleri ve Boyutlarıyla Türkiye’de ve Dünyada Yoksulluk Sorunu,Necmettin Erbakan Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 5(Özel Sayı), 92-105.

Gündoğan, N. (2008). Türkiye’de yoksulluk ve yoksullukla mücadele. Ankara Sanayi Odası, s.49.

Harvey, P.; Martinko, M.J. (2009). Attribution theory and motivation. In Borkowski, N. (ed.): Organizational behavior, theory and design in health care; pp143–158. Jones and Bartlett, Boston, USA.

Heather E.BullockPhD, Wendy R.WilliamsMS & Wendy M.LimbertMA (2003) Predicting Support for Welfare Policies: The Impact of Attributions and Beliefs About Inequality, Journal of Poverty, 7:3, 35-56, DOI: 10.1300/J134v07n03_03

Kalaycı, Ş. (2010). Spss uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. 5. Baskı. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.

Karaman, M. (2023). Keşfedı̇cı̇ ve Doğrulayıcı Faktör Analı̇zı̇: Kavramsal Bı̇r Çalışma. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 9 (1), ss. 47-63.

Karagöz, Y. (2010). Nonparametrik Tekniklerin Güç Ve Etkinlikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(33), 18-40.

Kılcan, B., Çetin, T., Ablak, S., & Gürgür, M. (2019). Beşeri coğrafya dersine yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Cumhuriyet International Journal of Education, 8(4), 913-927.

Koca, M. (2020). Yoksulluğa İlişkin Nedensel Atıflar: Ordu Örneği. İnsan ve Toplum Dergisi. 353-382.

Lipton, M. (1997). Defining and Measuring Poverty: Conceptual Issues. New York: UNDP Human Development Paper.

Mayers, A. (2013). Introduction to statistics and SPSS in psychology. Harlow: Pearson Education Limited.

Morçöl, G. (1997). Lay explanations for poverty in Turkey and their determinants. The Journal of Social Psychology, 137(6), 728–738. https://doi.org/10.1080/00224549709595494

Mustafa, Y., & Akçay, S. (2022). Giresun’da Yaşayan Yerel Halkın Ekoturizme Yönelik Algılarının Belirlenmesi. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 178-189. https://doi.org/10.29029/busbed.11226.

Nasser, R., Singhal, S., & Abouchedid, K. (2005). Causal attributions for poverty among Indian youth. Current Research in Social Psychology, 11(1), 1–13.

Palavan, Ö., & Açar, D. (2015). Aday sınıf öğretmenlerinin akademik öz-yeterliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 14-27.

Polanyi, K. (2010). Büyük Dönüşüm: Çağımızın Siyasal ve Ekonomik Kökenleri (A. Buğra (Trans.)). İletişim Yayınları.

Özdamar, K. (2001). Spss ile biyoistatistik, 4. Basım. Kaan Kitabevi.

Öztürk, M. ve Çetin, B. I. (2009). Dünya’da ve Türkiye’de yoksulluk ve kadınlar, Journal of Yasar University, 3 (11).

Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.

Polat, S., Erdoğan, M., Bal, H. (2020). Yoksulluk Nedenlerine İlişkin Yapılan Atıfların Sosyolojik Analizi. Social Science Development Journal. C.5, S.10, ss. 30-42.

Samuel, Y., Ernest, K. (2012). Attributions for Poverty: A Survey of Student’s Perception. International Review of Management and Marketing Vol. 2, No. 2, 2012, pp.83-9.

Savcı Köroğlu, İ. (2022). Yeni Yoksulluk Türleri ve Sosyal Dışlanma. 19 Mayıs Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 100-116.

Seçer, B. (2012). İş sağlığı ve güvenliğinde psikolojik bir yaklaşım: Atıf kuramı. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 14(4), 29-46.

Solak, N. ve Göregenli, M. (2009). Yoksulluğa İlişkin Nedensel Atıflar Ölçeği’nin Geliştirilmesi ve Psikometrik özelliklerinin değerlendirilmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 12(24), 72-89.

Solak, N. (2008). Yoksulluğa ve Yoksullara İlişkin Değerlendirmelerin Sistemin Meşrulaştırılması Kuramından Hareketle İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Stephen W. Stoeffler, Stephen E. Kauffman & Rigaud Joseph (2021): Causal attributions of poverty among social work faculty: a regression analysis, Social Work Education, DOI: 10.1080/02615479.2021.1998428. 1-17.

Sumner, A. (2007). Meaning versus Measurement: Why do 'Economic' Indicators of Poverty Still Predominate?. Development in Practice, 17(1), 4-13. ttps://doi.org/10.1080/09614520601092485.

Şenses, F. (2002). Küreselleşmenin Öteki Yüzü: Yoksulluk. İstanbul: İletişim Yayınları.

Şenses, F. (2009). Küreselleşmenin öteki yüzü: yoksulluk (5. Baskı), İstanbul: İletişim Yayınları.

Terol-Cantero, M. Carmen, Maite Martín-Aragón Gelabert, Borja Costa-López, Javier Manchón López, and Carolina Vázquez-Rodríguez. (2023). Causal Attribution for Poverty in Young People: Sociodemographic Characteristics, Religious and Political Beliefs. Social Sciences 12: 308. https://doi.org/10.3390/ socsci12050308.

Üzümcü, A., & Korkat, M. (2014). Türkiye’de gelir dagılımı adaletsizliği ve yoksullukla mücadelede sosyal yardımların gelişimi (2003-2012). Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(8), 135-166.

Yaşar, S., & Taşar, M. O. (2019). Kavramsal olarak yoksulluk ve Türkiye’de yoksullukla mücadele politikalarının etkileri. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19(38), 118-144.

Yerli, G. D., & Oktik, N. (2022). Türkiye’de Tarım Politikaları Ve Kırsal Yoksulluk. The Journal Of Social Sciences, 59(59), 268-282.

Yüksel Arabacı, R. (2019). Dünya Bankası'nın Yeni Uluslararası Yoksulluk Sınırları ve Küresel

Yoksulluğun Yeniden Değerlendirilmesi. Sosyal Güvenlik Dergisi, 9(1), 123-140.https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/744513.

İndir

Yayınlanmış

16-06-2025

Nasıl Atıf Yapılır

KAZAR, E. N. (2025). Z Kuşağı Üniversite Öğrencilerinin Yoksulluğa İlişkin Atıfları: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü Örneği. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 60(2), 1501–1524. https://doi.org/10.63556/tisej.2025.1485

Sayı

Bölüm

Araştırma Makalesi

Benzer Makaleler

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > >> 

Bu makale için ayrıca gelişmiş bir benzerlik araması başlat yapabilirsiniz.